Klompenpad Dashorsterpad
Roelofarendsveen, Noorderhemweg
Ik woon in de gemeente Kaag en Braassem, een waterrijk gebied tussen verschillende plassen en met zijn vele polders.
Het hoort bij het Groene Hart, een binnen de Nederlandse Randstad gelegen relatief dunbevolkt veenweidegebied.
Rond het Groene Hart liggen Rotterdam, Den Haag, Zoetermeer, Leiden, Haarlem, Amsterdam en Utrecht
Op een winterochtend in januari wandelde we vanuit huis langs het Braassemmermeer en over de Noorderhemweg in Roelofarendsveen.
Het was windstil en de luchten waren mooi blauw….ideaal weer voor mooie foto`s.
En wat heb ik genoten kijk maar eens met me mee….
Aan de Noorderhemweg liggen tussen de bloemenkwekerijen diverse poeltjes , naast deze weg ligt het Braassemmermeer.
Zo glad als een Spiegel!
Wat veel moois langs deze weg.
Rondje Posbank…
In juni 2013 maakte we met mijn broer Rob en schoonzus Anja een wandeling vanuit het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten Veluwezoom te Rheden.
We begonnen met de zwarte route van 5.5 km. vanaf de Posbank lieten we de zwarte paaltjes links liggen en volgde we de gele wandeling van 4.5 km. richting de parkeerplaats de Lappendeken, bij koepel De Kaap vervolgde we weer de zwarte route richting de parkeerplaats bij het bezoekerscentrum.
Vanuit camping Zuid Ginkel in Ede vertrokken we met zijn vieren met de auto naar Rheden. Bij het bezoekerscentrum Veluwezoom aangekomen belandde we meteen in een prachtig stukje natuur waardoor de zin om de te gaan wandelen nog sterker werdt.
Met gevulde rugzakken, genoeg drinken, bungelende vestjes op de billen en niet te vergeten de broodnodige zonnepetjes begonnen we aan de achterzijde van het bezoekerscentrum de wandeling met de zwarte paaltjes.
De wandeling begint meteen al met zoveel moois….
En steil naar beneden….
Ja, ja de omgeving van de Veluwezoom is alles behalve plat….
En toen weer omhoog….
Jaren geleden fietsten we de Veluwezoom fietsroute vanaf het bezoekerscentrum…..na 50 meter begon de zware klim naar de posbank, nu lopend vind ik het een stuk gemakkelijker.
Ja, Anja we moeten nog meer treden omhoog…;-))
Na een minuut of 10 klimmen kwamen we bij de welbekende bank van de heer Pos aan.
En werden we getrakteerd op dit prachtig uitzicht.
De Veluwezoom bestaat uit bos, heide, stuifzand en landgoederen-. Het heuvelachtige landschap dateert uit de voorlaatste Ijstijd. Het hoogste punt ligt op 110 meter boven NAP en wordt in hoogte slechts overtroffen door de heuvels van Zuid Limburg. De uitgestrektheid van dit natuurgebied (5000 hectare) is voor Nederlandse begrippen uniek.
info; het web
Na een koffiepauze bij het Paviljoen zochten we de gele paaltjes om onze wandeling te verlengen.
Via dit prachtig pad vol met hoge varens liepen we richting de parkeerplaats Lappendeken
Transferium Lappendeken
De Panoramaroute voert langs Koepel de Kaap, sinds 1899 een uitspanning, waar u bij mooi en helder zelfs Nijmegen en het Duitse Elten kunt zien liggen. De Carolinahoeve is een pannenkoekenrestaurant in het bos. Het is alleen wandelend of fietsend (2 km. vanaf De Lappendeken) te bereiken. Wandelend naar het restaurant is de kans op het zien van wild groot. Mensen die slecht ter been zijn kunnen bij het bezoekerscentrum echter een dagvergunning aanvragen om per auto naar de Carolinahoeve te rijden.
info; het web
We komen langs Koepel de Kaap, sinds 1899 een uitspanning waar u
bij mooi weer zowel binnen als buiten heerlijk koffie kunt drinken.
En dat doen wij uiteraard buiten.
Na onze pauze vervolgen we onze wandeling via deze trap met 116 treden naar beneden.
Lopen we door een prachtig heidegebied…
en langs mooie weilanden terug naar bezoekerscentrum de Veluwezoom.
Daar stond een ijsboerin haar waar aan te bieden, en zeg daar maar eens “nee” tegen…
Het was op deze zonnige dag wederom een prachtige wandeling, we hebben genoten van de mooie natuurstukjes die Nederland rijk is in goed gezelschap van Rob en Anja.
Gezamelijk hebben we de afspraak gemaakt om de volgende keer (in augustus/september als de hei in bloei staat) de zwarte en gele wandeling richting de Lappendeken te lopen. Om daar vandaan verder te gaan met de rode wandeling die langs de Carolinehoeve loopt, daar zullen we smullen van de heerlijke pannenkoeken die ze daar serveren…..ik kan niet wachten!
Rondom boerderij Mossel, Otterlo
Geschiedenis
De boerderij stamt uit 1863, maar al in 1500 kwam men de naam “Mosschel” tegen. Mossel heeft niets met het schelpdier te maken, maar van alles met mos. Honderden jaren geleden trokken de herders met hun kuddes de Veluwe over en verbleven dan tijdens de lente en zomermaanden buiten, o.a. rondom het huidige Mossel. Zij bouwden dan hutjes en schuilplaatsen van mos waarin zij de nachten door konden brengen.
Uiteindelijk is Mossel een permanente hoeve geworden, de oude landbouwgronden rondom de boerderij zijn reeds vanaf 1500 in gebruik. Vanaf half jaren negentig zijn de landbouwgronden terug naar de natuur gegaan, op dit moment grazen er New Forest pony’s en Schotse Hooglanders. Op dit moment bestaat Mossel uit een boerderij met deel, woonhuis, schaapskooi, hooiberg, veldschuur en theetuin.
schuingedrukte tekst; het internet!
Al de jaren die we op camping Zuid Ginkel kamperen wandelen we altijd wel een of twee keer een rondje rondom Boerderij Mossel.
De ene keer linksom en de andere keer rechtsom, een mooie afwisselende wandeling van ongeveer 10 km over de hei en door de bossen van Ginkel.
Aan de achterzijde van camping Zuid Ginkel lopen we langs het Natuurcentrum en dan gaan we via een klein paadje langs een klaphek het bos door en dan rechtdoor de hei op.
Het is een behoorlijk stuk, op een gegeven moment lopen we rechts de heuvel op.
Als we boven op de heuvel zijn eten we onze lunch uit de rugzak en koekeloeren we om ons heen…En dan zien we in de verte iets wat onze aandacht trekt!
We zien een witte streep in het landschap….
we wijken van onze normale route af en gaan de heuvel af richting…..
….en dan blijkt als we dichterbij komen dat het een schaapsherder met zijn schapen is.
We maken een praatje met de schaapherder en aaien de honden en zodoende komen we erachter dat het de schaapsherder van de Edese schaapskooi is, een van de schaapskooien dicht bij onze camping. De schaapherder brengt vandaag zijn schapen naar deze kraal.
De schapen overnachten in de kraal en de volgende ochtend loopt de herder weer verder met de schapen zodat ze weer een ander gedeelte van de hei kunnen begrazen.
De schaapsherder komt op deze plek nooit wandelaars tegen en hij vindt het leuk om te horen dat wij regelmatig van de paden afwijken op zoek naar nieuwe mooie plekken.
We kletsten wat over de mooie omgeving en het wild wat we afgelopen dagen gezien hebben. (2 jonge reetjes, en diverse wilde zwijnen)
En de hond werkt ondertussen braaf door….
We nemen afscheid en gaan op weg naar het uitkijkpunt via een nieuw pad wat de schaap herder ons wees…..leuk om weer een nieuw stukje te ontdekken waar we nog nooit eerder geweest zijn!
We komen het bos uit tegenover het uitkijkpunt toen deze deze ruiters ons voorbij galoppeerden, zij lieten een behoorlijke stofwolk achter…
Het uitkijkpunt
Mijn uitzicht vanaf het uitkijkpunt, dit keer geen wilde zwijnen en hertjes, maar de wilde paarden van Planken Wambuis die we regelmatig op onze wandelingen tegenkomen.
Via dit hekje komen we in een prachtig gebiedje achter boerderij Mossel.
En ik maak behoorlijk dichtbij kennis met deze Schotse Hooglander. (stoer he)
Na een kwartiertje van dit soort prachtige paadjes komen we aan bij boerderij Mossel.
Op een heel mooi plekje van de Mossel staat deze boerderij/theetuin en groepsaccommodatie.
Menig wandelaar en fietser stopt hier voor een heerlijke versnapering.
Boerderij / theeschenkerij Mossel is een prachtige hoeve temidden van het landgoed ‘het Planken Wambuis’. Dit ruim 2100 ha grote natuurgebied is eigendom van de vereniging Natuurmonumenten. Planken Wambuis is een stuifzandgebied dat grotendeels is begroeid met heide en bos. Een deel is in het verleden ontgonnen en in gebruik genomen als landbouwgrond. Mossel zelf ligt 4 km van Otterlo en is enkel per zandweg te bereiken, het gebied is niet toegankelijk voor gemotoriseerd verkeer, met uitzondering voor huurders van de boerderij.
De schaapskooi
Het is er altijd druk en gezellig, ook wij wagen ons aan een heerlijk pilsje met bitterballen…
En terwijl manlief afrekent maak ik nog wat kiekjes….
De groepsaccommodatie
De veldschuur
We lopen weer verder en ik kijk nog eenmaal om…
En lopen terug naar camping Zuid Ginkel.
Nederwoudsepad, Renswoude
Wandelen door de weilanden, landgoederen en langs delen van de Grebbelinie in de Gelderse Vallei.
Ontdek het mooie buitengebied van Lunteren. Wandelen door het agrarisch gebied, over landgoederen, langs boerenerven en beken.
Rust, kleinschaligheid en de combinatie van cultuur en natuur bepalen hier de sfeer. Klompen aan, rugzak op en gaan!
Bovenstaande staat geschreven op de site van de klompenpaden, het Nederwoudse pad is 14 km lang.
De route begint bij camping “de Grebbelinie” aan de Ubbeschoterweg in Renswoude.
Als we aan komen rijden zien we links van ons de dijk van de grebbellinie met de bordjes van de klompenpaden. De auto zetten we op de parkeerplaats van de camping, de rugzak gaat weer op de rug en daar gaan we…op pad!
Het voelt altijd weer spannend als we aan een nieuwe wandeling beginnen, wat zullen we tegen komen, kan ik mooie foto`s maken etc.
Via de Grebbelinie dijk lopen we langs de camping en krijgen we een beeld van de grote van de camping, het sanitairgebouw ziet er erg nieuw uit, er is ook een B&B en er is een safaritent te huur.
We lopen verder over de dijk en lezen de informatie over de geschiedenis van het Fort Daartselaar, en het Werk bij Daatselaar.
Dan komen we op het knooppunt met diverse klompenpaden en we lopen hetzelfde Landgoed in als bij het klompenpad van het Turfvelderpad.
Dit keer maak ik een foto van deze uitkijktoren.
Dan buigen we af naar links en komen we in het buitengebied van Ederveen met mooie boerderijen.
Op veel landerijen zagen we dat het gewas begon te groeien, de boeren hadden om vogels te weren aan diverse stokken witte linten gehangen, maar er hing ook iets zwarts aan…..
Toen we dichterbij kwamen zagen we dat er ook dode kraaien aan de stokken hingen. Ik schrok hiervan, kan dat nog in 2013??
Na een google speurtochtje schijnt het helaas in Nederland nog steeds te mogen om op deze manier hun gewas te beschermen….
Het laatste stuk was qua omgeving heel mooi maar wel erg saai en lang over dezelfde weg. Jammer dat er hier geen boeren zijn die hun land en/of erf beschikbaar stellen om de wandeling wat “spannender” te maken.
Turfvelderpad Ederveen
Op zaterdag 9 juni liepen we vanuit Ederveen het Turfvelderpad met een lengte van 13 km.
Wandelen door weilanden, langs beken, over dijken en langs akkerranden in het prachtige buitengebied van Ederveen. Ontdek het mooie buitengebied van Ederveen. Wandelen door weilanden, langs beken en over boerenerven. Rust, kleinschaligheid en de combinatie van natuur en cultuur bepalen hier de sfeer. Klompen aan, rugzak op en gaan! (info; klompenpaden.nl)
De wandeling begint bij het Markplein in Ederveen, daar staat het beeld van een boer met kip en eieren.
Al vrij snel lopen we vanuit de woonkern het buitengebied van Ederveen in.
En daar is het eerste overstapje al…
De wandeling voert ons over de dijk van de Grebbelinie, het ie hier prachtig er is veel groen en tussen het groen door gluren we naar de weilanden.
Dan zien we dit paaltje met meerdere aanduidingen van klompenpaden. Het is een overstappunt, zo kan je je route groter maken door een aangrensend pad te lopen.
Wij houden het voorlopig bij onze route.
We lopen van de dijk af zo het landgoed Roodselaar in.
Hier genieten we van de rust en de leuke kronkelige paadjes.
Daarna lopen we over boerenerven en door weilanden, en we verbazen ons over de ontzettend mooie huizen die hier te zien zijn. Met dank aan de boeren die hun land en erf beschikbaar stellen aan ons “de wandelaars”.
Als we bij bijna aan het einde van de wandeling zijn worden we onverwachts dit laantje naar rechts in gestuurd. Het hekwerk is bovenop betimmerd met allemaal oude klompen….wat een leuk gezicht.
De koeien zijn zoals altijd nieuwsgierig, en na een aai over de kop lopen we verder richting een strook bos met meerdere bruggetjes over een mooi beekje.
Wandel spreuk…
Wie zijn eigen weg volgt, verdwaald nooit.
foto van het ochtendgloren 21-11-2012
Delft…
Uit Toeractief juni 2007 nr 3
Stap uit de stad de natuur in.
Net buiten Delft vindt u verschillende soorten cultuurlandschappen. Er zijn boerenweides met vogels en koeien. Daaromheen luwe kreken en veenputten, met rietzomen en een beetje ruig gelaten bos. Samen met de parkachtige natuur van de Delftse hout en de Dobbeplas biedt deze route u van alles.
Als je de afslag Delft neemt op de A13, daar waar de meeste mensen naar het grote lelijke gebouw van Ikea gaan…..gaan wij linksaf!
We zetten onze auto bij de Schaapskooi in het Delfste hout. We lopen een natuurgebied in langs het gebouw van Ikea. We verbazen ons over deze groene omgeving zo dicht langs de snelweg….
Na wat kronkelige paadjes gaan we door een klaphekje de polder in….zie bovenstaande foto!
Daar wandelen we over een oud kerkepad door de polder van Biesland naar Klein Delfgauw, en komen aan bij een schitterend verbouwde boerderij waarin B&B De Bieslandse Heerlijkheid is gevestigd. Daar maak ik deze foto met zicht op het kerkepad.
Aan de overzijde van de weg wandelen we het Bieslandse bos in.
Met zicht op koeien en mooie kreken met heel veel vlieren en krentebomen.
en leuke paadjes…..
Dan lopen we over het Virullypad, een dijkje met fietspad richting de Dobbeplas.
Het wordt steeds warmer en warmer, veel mensen uit Nootdorp zoeken verkoeling aan de plas, en de ganzen zoeken eten in het grasveld.
Aan het einde van deze bijzonder mooie wandeling komen we langs deze molen zonder wieken.
We nemen nog even een kijkje op camping Delftse Hout die in 2010 camping van het jaar werdt. En we vergapen ons op de super grote campers uit Italie, groot brittannië en Spanje…Leuke camping……maar met zeer kleine parkeerplekken.
Dan is het nog maar een klein stukje naar de parkeerplaats.
De bossen rondom Ede…
Aan de oostzijde van Epe wandelde we meerdere malen door dit schitterende bos.
Ik beschrijf dit maal geen wandeling maar ik toon wel een aantal foto`s.
Met lange rijen prachtige oude beukenbomen
In de lente is het ontluikende blad van de bomen zo mooi groen.
We hebben een picknickplek gevonden
En zien van alles om ons heen….
Mooi he
Oude wijsheid, als bomen toch eens konden praten…..
"Wandelspinsels" 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.